بررسی ضخامت بافت نرم لندمارک های آناتومیک خط میانی صورت قبل و بعد از بلوغ

مقدمه: امروزه در درمان های ارتودنسی توجه به تناسب نسج نرم صورت و دهان اهمیت به سزایی یافته است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تغییرات ضخامت نسج نرم لندمارک های خط میانی صورت طی رشد در بین دو جنس بود. مواد و روش ها: در این تحقیق توصیفی- تحلیلی کلیشه های رادیوگرافی جانبی 98 بیمار 6 تا 18 ساله مراجعه کننده به بخش ارتودنسی دانشکده دندان پزشکی دانشگاه آزاد اصفهان مورد بررسی قرار گرفت. موقعیت 7 لندمارک خط میانی صورت شامل گلابلا، نازیون بافت نرم، نقطه a بافت نرم، نقطه b بافت نرم، پوگونیون بافت نرم، لبرال فوقانی و لبرال تحتانی تعیین گشت و سپس فاصله لندمارک های بافت نرم تا بافت سخت زیرین محاسبه گردید. داده ها در گروه های زیر 12 سال و بالای 12 سال در دو جنس مؤنث و مذکر با استفاده از آزمون t مستقل بررسی شدند (05/0 = α). یافته ها: در مقایسه بین جنس مذکر و مؤنث در سنین زیر 12 سال فقط بین ضخامت لندمارک های نازیون (026/0 = p value) و نقطه b (043/0 = p value) تفاوت آماری معنی دار مشاهده شد. تفاوت ضخامت نسوج نرم لندمارک های نازیون (043/0 = p value)، نقطه a (001/0 = p value) و لبرال فوقانی (001/0 < pvalue) در دو جنس بعد از 12 سالگی معنی دار بود. در بررسی ضخامت نسج نرم بین تمام لندرمارک ها در جنس مذکر بین دو گروه به جز نقطه b (119/0 = p value) تفاوت آماری معنی داری مشاهده شد و در مورد جنس مؤنث تفاوت ضخامت نسج نرم تمام لندمارک های خط میانی صورت به جز نقطه نازیون بافت نرم (105/0 = p value) و لبرال فوقانی (968/0 = p value) معنی دار بود. نتیجه گیری: ضخامت نسج نرم در پسران و دختران قبل از بلوغ به جز در نقاط نازیون وb  مشابه بود. بعد از بلوغ ضخامت نسج نرم در قسمت فوقانی صورت شامل نقاط گلابلا، a و لبرال فوقانی در پسران بیشتر از دختران بود و در هر دو جنس، مقایسه تمام لندمارک ها قبل و بعد 12 سالگی نشان داد که نسج نرم لندمارک های خط میانی صورت با افزایش سن ضخیم تر می شود.